Powoduje to zapowietrzanie się pomp cyrkulacyjnych (a w efekcie ich uszkodzenie), hałasy, korozję części składowych instalacji (głównie grzejników płytowych stalowych) czy miejscowe niedogrzanie (górna część grzejników, ogrzewanie podłogowe).

Gazy W wodzie pochodzącej z sieci miejskiej rozpuszczone są: tlen, wodór i dwutlenek węgla. Gazy te wydzielają się z niej przy ogrzewaniu. Ich obecność prowadzi do powstawania słabych roztworów kwaśnych lub zasadowych. Intensyfikują się wówczas zjawiska korozji i zarastania sieci. Inne problemy wiążą się z obecnością w instalacji grzewczej powietrza, które nie zostało usunięte podczas napełniania sieci.

Dodatkowo substancje gazowe mogą być wynikiem tworzenia się mikroogniw pomiędzy kontaktującymi się różnymi materiałami, z których zbudowana jest instalacja grzewcza: stal, mosiądz, aluminium, żeliwo, miedź czy brąz.

W instalacjach ogrzewczych nie powinno się montować złączek żeliwnych ocynkowanych.

Zgubne efekty Najczęstszym powodem zapowietrzania się grzejnika położonego najbliżej kotła jest wodór powstający tam jako produkt reakcji chemicznej zachodzącej pomiędzy aluminium a miedzią. Jest to problem wielu użytkowników prawidłowo nawet wykonanych instalacji z grzejnikami aluminiowymi. Najwięcej powietrza oraz gazów wydziela się z wody tam, gdzie jest najwyższa temperatura i najniższe ciśnienie. Dlatego też najwięcej problemów z zakłóceniami oraz nieprawidłowym działaniem instalacji mają lokatorzy ostatnich kondygnacji budynku. Można z przybliżeniem przyjąć, że woda w pionach zasilających ma temperaturę wody w kotle, stąd wydzielanie się z niej powietrza będzie wzrastało ku górze, tam, gdzie ciśnienie statyczne jest mniejsze - czyli na zakończeniach pionów.

Zbędne powietrze, np. we wnętrzu pompy, może doprowadzić do jej zniszczenia oraz, w bardzo znaczącym stopniu, przyczynia się do przy spieszenia procesów korozyjnych w całej instalacji.

Kolejnymi punktami, w których może następować przenikanie powietrza do sieci, są: otwarte naczynia wzbiorcze (systemy otwarte), porowate uszczelki, nieszczelne połączenia oraz zawory, rozkalibrowane i cieknące dławice w pompach oraz dyfuzja tlenu poprzez ścianki przewodów z tworzywa sztucznego bez wkładki antydyfuzyjnej. Ilość tlenu, który przenika przez ścianki rur z tworzywa sztucznego (bez bariery antydyfuzyjnej) do wody w instalacji ogrzewczej, jest porównywalna z wymianą całej wody w instalacji raz w tygodniu. W przypadku przedostania się do wnętrza instalacji pakuł konopnych, zachodzi proces gnicia. Ich rozkład powoduje wydzielanie się metanu, który gromadzi się w górnych częściach instalacji, m.in. w grzejnikach.

Twardość i pH Bardzo duży wpływ na powstawanie gazów w instalacji ma również pH wody oraz jej twardość. Wartość pH powinna wynosić 7 - 8, zaś jej twardość 20 F. Woda w instalacjach grzewczych powinna odpowiadać normie PN 93/C04607: “Woda w instalacjach ogrzewania. Wymagania i badania jakości wody". Jeżeli woda w instalacji nie odpowiada powyższej normie, następuje reakcja z poszczególnymi metalowymi elementami instalacji, powodując korozję i powstanie dużej ilości gazu z przewagą wodoru.

Innym powodem przenikania gazów (gł. tlenu) do zładu, może być zastosowanie automatycznego napełniacza, który w sposób ciągły wyrównuje duże ubytki wody w instalacji. Jest on najczęściej podłączony bez pośrednio do przewodów wodociągowych. Kolejnym miejscem przenikania tlenu może być przeponowe naczynie wzbiorcze wypełnione wewnątrz powietrzem atmosferycznym (zamiast gazem obojętnym, tj. azotem). Zdarza się, że tlen może dostać się z wodą pod wpływem powstania miejscowego podciśnienia wywołanego przez nieodpowiednio zaprojektowaną pompę lub źle obliczoną objętość przeponowego naczynia wzbiorczego. Jego objętość nie może być zbyt mała. Zmiana ciśnienia w instalacji powoduje zmianę warunków, w których następuje rozpuszczanie się gazów.

Ręcznie lub automatycznie Odpowietrzanie urządzeń ogrzewczych może być dokonywane ręcznie lub automatycznie. Jednak zastosowanie urządzeń do automatycznego (samoczynnego) odpowietrzania instalacji centralnego ogrzewania, dzięki eliminacji sieci przewodów i tradycyjnych naczyń odpowietrzających, gwarantuje prawidłowe działanie całej instalacji. Zastosowanie takiego rozwiązania obniża całkowity koszt instalacji odpowietrzającej o ok. 30 - 50% w porównaniu z instalacją standardową. Obowiązująca norma zaleca stosowanie automatycznych odpowietrzników w instalacjach c.o. szczególnie z rozdziałem dolnym i pompą na zasilaniu.