Nowa dyrektywa EPBD. Kiedy wejdzie w życie?

Przyjęta rewizja dyrektywy EPBD wprowadza zmiany, które wkrótce dotyczyć będą nas wszystkich. Generalnie znacznie zwiększa ona tempo renowacji nieefektywnych energetycznie budynków oraz nakazuje poprawę informacji na temat ich charakterystyki energetycznej, ale przede wszystkim wprowadza terminy, od których obowiązywać będą nakazy stosowania technologii zeroemisyjnych i zakazy stosowania technologii opartych na paliwach kopalnych.

Generalne kierunki zmian

Ograniczenie zużycia energii oraz wykorzystywanie energii ze źródeł odnawialnych w sektorze budynków to kierunki, które mają przyczynić się do osiągnięcia tak ambitnych celów w nakreślonej perspektywie czasowej. Chodzi przede wszystkim o ograniczenie emisji gazów cieplarnianych, zmniejszenia skali ubóstwa energetycznego w Unii Europejskiej, a także zmniejszenia zależności od importu paliw kopalnych z Rosji. Technologie solarne mają odgrywać istotną rolę w przeprowadzanym przekształceniu.

Jednocześnie poprawa efektywności energetycznej i charakterystyki energetycznej budynków ma zostać osiągnięta poprzez gruntowną renowację budynków. Efektywność energetyczna jest - jak podkreślają autorzy noweli - najbezpieczniejszą i najbardziej racjonalną pod względem kosztów metodą pozwalającą zmniejszyć zależność Unii od importu energii i złagodzić negatywne skutki wysokich cen energii.

Etapy wprowadzanych zmian

Przypomnijmy, EPBD to dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady Unii Europejskiej, dotycząca sprawności energetycznej budynków, tj. zużycia przez nie energii na ogrzewanie oraz klimatyzację. Kraje Unii zobowiązane zostały do wprowadzenia przepisów prawnych i administracyjnych, których efektem ma być ujednolicenie standardów sprawności energetycznej w budownictwie.

Główne cele EPBD to znaczne ograniczenie emisji gazów cieplarnianych i zużycia energii w sektorze budowlanym UE do 2030 r. oraz uczynienie go neutralnym klimatycznie do 2050 r.

Jaka będzie kolejność wprowadzanych zmian?

Aktualnie po przyjęciu przez całą Izbę Parlamentu Europejskiego podczas sesji plenarnej projekt rewizji stał się oficjalnym stanowiskiem negocjacyjnym Parlamentu Europejskiego. Posłowie rozpoczną następnie negocjacje z Radą, aby uzgodnić ostateczny kształt ustawy.

Zgodnie z przyjętym projektem pierwsze zmiany mają zacząć obowiązywać już od 2026 r., co oznacza, że aby się z nich wywiązać należy rozpocząć wdrażanie zaleceń już niebawem.

Kalendarium zmian wygląda następująco:

• Od roku 2026 wszystkie nowe budynki zajmowane, eksploatowane lub będące własnością władz publicznych powinny być zeroemisyjne.
• Od roku 2028 wszystkie nowe budynki będące w domenice prywatnej powinny być zeroemisyjne. Wszystkie nowe budynki powinny być wyposażone w technologie słoneczne.
• Od roku 2032 budynki mieszkalne poddane gruntownej renowacji powinny być zeroemisyjne.
• Od roku 2027 budynki niemieszkalne i publiczne muszą osiągnąć klasę energetyczną E, a od roku 2030 klasę D.
• Od roku 2030 budynki mieszkalne będą musiały osiągnąć co najmniej klasę energetyczną E, a od roku 2033 klasę D.

Tytułem wyjaśnienia - nowa dyrektywa zakłada wprowadzenie ujednolicenia systemu klas energetycznych. System oparty jest na oznaczeniach literowych od A do G. Dzieli on budynki na klasy uwzględniając wskaźniki określające całkowite zapotrzebowanie na energię niezbędną do użytkowania budynku zgodnie z przeznaczeniem. Przykładowo, klasa A wprowadzona jest dla oznaczenia budynków bezemisyjnych, natomiast najgorsza klasa G obejmie budynki o najsłabszej charakterystyce energetycznej. Szczegółowo o tym temacie pisaliśmy w artykule “Klasy energetyczne – sprawdź, w której będzie Twój dom!”

Wracając do harmonogramy zmian - wprowadzanie powyższych uregulowań w zakresie terminów podlega wyłączeniom. Nie będą dotyczyć publicznych mieszkań socjalnych, w których remonty prowadziłyby do podwyżek czynszu niemożliwych do zrekompensowania oszczędnościami na rachunkach za energię.

Posłowie chcą także, aby państwa członkowskie mogły dostosować nowe cele w ograniczonej części budynków objętych wymogami - w zależności od ekonomicznej i technicznej wykonalności renowacji oraz dostępności wykwalifikowanej siły roboczej.

Opracowano na podstawie źródeł Parlamentu Europejskiego