Przypomnijmy najważniejsze informacje o świadectwach. Świadectwo charakterystyki energetycznej to dokument, który wskazuje ilość energii potrzebnej do spełnienia wymogów związanych z użytkowaniem danego budynku lub jego części - ogrzewania, wentylacji, przygotowania ciepłej wody użytkowej, chłodzenia, a także oświetlenia w przypadku budynków niemieszkalnych.

Unijne przepisy wymagają posiadania świadectwa charakterystyki energetycznej budynku lub jego części. Głównym celem tego prawa jest promowanie budownictwa niskoemisyjnego oraz zwiększanie świadomości społecznej w zakresie oszczędzania energii w budynkach. Za pomocą tych świadectw właściciel, najemca lub użytkownik budynku będzie mógł uzyskać informacje dotyczące zużycia ciepła. 

Kiedy trzeba posiadać świadectwo charakterystyki energetycznej budynku?

Ustawa o charakterystyce energetycznej z 2015 roku wyraźnie określa obowiązek posiadania świadectwa energetycznego przy sprzedaży lub wynajmie budynku lub jego części, np. mieszkania lub pomieszczenia użytkowego. Ministerstwo podkreśla jednak, że świadectwo charakterystyki energetycznej nie będzie wymagane, jeśli istniejący budynek lub lokal będzie używany wyłącznie w celu własnym, bez zamiaru jego sprzedania lub wynajęcia.

Właściciele budynków nie mają obowiązku sporządzać świadectw w następujących okolicznościach:

• domy o powierzchni użytkowej poniżej 50 m²,
• budynki mieszkalne, przeznaczone do użytkowania nie dłużej niż 4 miesiące w roku,
• budynki chronione na podstawie przepisów o ochronie zabytków i zachowaniu antyków,
• obiekty wykorzystywane jako miejsca kultu i do działalności religijnej,
• zakłady przemysłowe i gospodarcze bez urządzeń energochłonnych, z wyłączeniem oświetlenia wbudowanego,
• zakłady rolne o wskaźniku EP określającym roczne obliczeniowe zapotrzebowanie na nieodnawialną energię pierwotną nie przekraczające 50 kWh/(m2·rok).

Jakie są nowe zasady?

Przy przedstawianiu zawiadomienia o zakończeniu budowy lub wniosku o udzielenie pozwolenia na użytkowanie budynku, inwestorzy muszą dostarczyć świadectwo charakterystyki energetycznej. Istnieje jednak wyłączenie, które dotyczy domów mieszkalnych, których powierzchnia zabudowy nie przekracza 70 m², jeżeli są one budowane dla własnych celów mieszkaniowych przez właściciela nieruchomości, który jest jednocześnie inwestorem. Ponadto świadectwo może być przekazane w formie papierowej oraz elektronicznej. Notariusz wpisze informację o przekazaniu tego dokumentu do aktu notarialnego. W przypadku braku świadectwa notariusz poinformuje zobowiązanego o karze grzywny za niewywiązanie się z tego obowiązku.

Jeśli istnieje świadectwo charakterystyki energetycznej dla danego obiektu, to przy ogłoszeniu lub reklamie dotyczących jego sprzedaży lub wynajmu należy zamieścić najważniejsze informacje o nim, m.in.:

• wskaźniki rocznego zapotrzebowania na energię użytkową, energię końcową, nieodnawialną energię pierwotną,
• udział odnawialnych źródeł energii w rocznym zapotrzebowaniu na energię końcową,
• jednostkową wielkość emisji CO₂.

Kiedy należy wykonać świadectwo?

Właściciel lub zarządca budynku, osoba mająca współwłasność lokalu lub inwestor powinien zlecić sporządzenie świadectwa charakterystyki energetycznej. Ma to miejsce w przypadku:

• sprzedaży lub najmu,
• zbycia prawa do lokalu,
• przed złożeniem zawiadomienia o zakończeniu budowy obiektu budowlanego,
• wniosku o udzielenie pozwolenia na użytkowanie.

Jeśli transakcja sprzedaży/wynajmu koncentruje się na całym budynku, to świadectwo charakterystyki energetycznej przekazane z tego powodu powinno zawierać informacje odnoszące się do całości. Natomiast w przypadku konkretnych części budynku, jak na przykład pojedynczy lokal, świadectwo powinno obejmować wyłącznie tę konkretną część.

Kto może wykonać świadectwo charakterystyki energetycznej?

Do wykonania takiego świadectwa uprawniona jest osoba wpisana na listę osób uprawnionych do sporządzania świadectw charakterystyki energetycznej (obecnie w Polsce jest to ponad 20 tys. specjalistów). Więcej w artykule Kto może wykonać świadectwo charakterystyki energetycznej?

Źródło: MRiT.